Brussel : Morandi & Joods museum

BOZAR brengt hulde aan de Italiaanse modernistische kunstenaar 

Giorgio Morandi (°Bologna,1890-1964). 

Zijn subtiele stillevens, die hij steeds herleidt tot de sobere essentie, behoren tot de iconen van de moderne kunst. Zijn gevoel voor kleur, toon en compositie vormen tot op heden een inspiratiebron voor vele kunstenaars, schrijvers en cineasten.

De tentoonstelling is chronologisch en thematisch opgebouwd en schetst Morandi’s artistieke evolutie van de beginjaren tot het einde aan de hand van zijn belangrijkste thema’s

(landschappen en stillevens met vazen, schelpen en bloemen) en de diverse technieken 

(olie op doek, tekeningen, gravures en aquarellen) die hij onderzocht in zijn oeuvre.

De retrospectieve verzamelt een 100-tal werken van Morandi, waaronder een uniek zelfportret, afkomstig van meer dan 40 prestigieuze bruikleengevers uit privé en publieke collecties waaronder Museo Morandi, Mart museum, Galleria degli Uffizi, Galleria d’Arte Moderna di Torino, Pinacoteca di Brera en Fondazione Longhi.

Giorgio Morandi heeft zich een leven lang beperkt tot twee thema’s. Zijn schijnbaar eenvoudige stillevens en landschappen zijn een blijvende inspiratie voor schrijvers, cineasten en hedendaagse kunstenaars.

La Casa Museo di Giorgio Morandi a Grizzana

Zelden is een kunstenaar zo één geweest met zijn geschilderde onderwerpen als de Italiaanse kunstenaar Giorgio Morandi. Te midden van de objecten voor zijn stillevens en met het uitzicht uit zijn raam voor zijn landschappen leefde hij in een bijna onwerkelijke werkelijkheid.

-----------------------------------

Verder bezoek ik nog de tentoonstelling 

"Orlando" van Valérie Mannaerts

Valerie Mannaerts gaat aan de slag met de bijzondere kwaliteiten van de zalen van het Paleis voor Schone Kunsten, een gebouw uit de jaren 30. Haar tentoonstelling Orlando bestaat uit sculpturen, textiel, collages en tekeningen. Ze behandelt de unieke kwaliteiten van de ruimte als een gebeeldhouwd recipiënt op zich, met een eigen textuur: de schakeringen van de marmeren vloeren en muren, de overkoepelde centrale hal, de zuilen, bogen en de bijna symmetrische vorm van het ontwerp. Tezelfdertijd doet ze enkele heel precieze ingrepen in de opstelling van de tentoonstelling. Ze bevestigt bijvoorbeeld een zwevend platform aan de muren en ontwerpt sokkels opgesteld in de vorm van een waaier. De opstelling van de tentoonstelling kan bekeken worden vanuit bepaalde vaste punten in het ruimtelijke volume, waardoor het beeldvlak van de sculpturale objecten geaccentueerd wordt.

Mannaerts’ projecten zijn gegroeid uit het improviserend tekenen en collage. In het grootste deel van haar werk van het laatste decennium onderzoekt ze herhaaldelijk de ogenschijnlijke wederzijdse relatie tussen tweedimensionale beelden en driedimensionale objecten. Vaak worden beelden samengebracht in een collage met gevonden voorwerpen die als compositorische vormen worden behandeld - een stoel, een piëdestal of een bal, bijvoorbeeld - en waaruit complexe nieuwe vormen ontstaan. Ze laat gevonden voorwerpen interageren in het werkproces, waarbij ze de vorm suggereert die een werk kan aannemen. Hoewel ze vaak traditionele materialen gebruikt zoals klei of brons, introduceert Mannaert's lichtere toetsen die doen denken aan decoratie of versiering: geschilderde papieren waaiers, of goudkleurige glazuur.

Ik ga lunchen op de Zavel, en bezoek aansluitend het Joods Museum in de Miniemenstraat, waar ik nog niet eerder geweest ben.  

Het Huis der Levenden

Home of the Living Van 25 januari tot 30 september 2013  De dood in al zijn gedaanten (benedenverdieping) Het publiek kan hier een reeks voorwerpen bezichtigen, afkomstig van publieke en particuliere collecties, die de zorg van de levenden voor de doden illustreren, met een reflectie over de dood, het geloof in het hiernamaals, herinnering en rouw, en dit aan de hand van artistieke, symbolische en epigrafische afbeeldingen. Gaande van de middeleeuwse stèles van « Dame Rebecca » tot die van Henriette Sasserath-Wolff (Namen) en van uitzonderlijke weefsels uit de Elzas en uit Marokko tot voorwerpen uit het dagelijkse leven, illustreert dit coherente geheel een constant respect voor de persoon die is heengegaan. Enkele oude stèles uit Belgisch Lotharingen, Île-de-France, de Franse Moezelstreek, het Baskenland en het Groothertogdom Luxemburg worden hier voor de allereerste keer aan het publiek getoond. Dit eerste gedeelte van de tentoonstelling wordt verlevendigd met oude ansichtkaarten, afkomstig van de prestigieuze verzameling van Gérard Silvain. Round the world (1ste verdieping) Op deze afdeling kan de bezoeker een virtuele wandeling maken dankzij de opmerkelijke foto’s van de schrijver-kunstenaar André Chabot, medeoprichter van « La mémoire métropolitaine » (Parijs). Deze collectie toont ons dat grafmonumenten wereldwijd in ongelofelijk veel verschillende stijlen bestaan. Het ongewone en documentaire karakter van de getoonde grafmonumenten, dat nog extra wordt benadrukt door de scenografie van Christian Israel, is wat dit betreft uniek in zijn soort. Het leven na de dood (2de verdieping) Hier worden de jonge ASF-vrijwilligers bij het JMB (Aktion Sühnezeichen Friedensdienste) in de verf gezet, die hebben meegedaan aan het restauratieproject van het funerair erfgoed van Frankrijk, België en van het Groothertogdom Luxemburg. Op deze afdeling gaan we even terug in de tijd, van de 17de tot de 19de eeuw, van Arlon tot Bayonne via Clausen (GHL), La Ferté-Sous-Jouarre (FR), Vantoux (FR), Boulay (FR) en Créhange, in gezelschap van twee wetenschappelijk medewerkers van het JMB die zo’n 150 Europese jonge vrijwilligers hebben ingewijd in de restauratiewerkzaamheden van een oude joodse begraafplaats.